خطرات افسردگي مادران

خطرات افسردگي مادران بر كودكانشان

اختلالات رفتاري در کودکان مادران افسرده

افسردگی فقط تجربه احساس غم و اندوه نیست. این اختلال یک بیماری لحظه‌ای نیست و می‌تواند ضربات روحی شدید به فرد بزند. هرکس در دوره‌ای از زندگی
احساس ناراحتی و بی‌انگیزگی را تجربه می کند. افسردگی واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که زندگی شما تحت تاثیر آن قرار بگیرد و فعالیت‌های روزانه را مختل کند.

تحقیقات بلندمدت روی مادران ۱۸ تا ۴۹ساله نشان می‌دهد که درصد زیادی از این زنان به افسردگی دچار می‌شوند. تقریبا یك‌ چهارم مادران به‌شدت از وظیفه نگهداری از

فرزندان خسته می‌شوند و این طور تصور می‌كنند كه آنها نمی‌توانند مادر خوبی باشند.

مادران افسرده حالات منفی بیشتری دارند و تعاملات مثبت کمتری با فرزندانشان برقرار می‌کنند. همچنین هنگام تعامل با فرزندشان، حساسیت کمتری دارند.
استرس و نگرانی از خصوصیات اصلی مادران محافظ است، زیرا آنها همیشه باید خود را جای فرزندشان بگذارند و همه مسئولیت‌های او را انجام دهند.

متاسفانه مادران افسرده توجه چندانی به نیازهای نوزاد خود ندارند و در مقایسه با مادران سالم، به شیوه متفاوتی به گریه کودک خود واکنش نشان می‌دهند که ممکن است چندان اصولی نباشد.

در حالی که یافته‌های جدید نشان می‌دهد که ارتباط بین افسردگی والدین و کودکان و نوجوانان آنها وجود دارد اما بدین معنا نیست که کودک والدین مبتلا به افسردگی هم مبتلا به این اختلال می‌شود.
و ممکن است روی رشد فرزندان خود تاثیر منفی بگذارند و بدون این‌که بخواهند، فرزندانی با اختلالات روانی تحویل جامعه بدهند.

هرچه مدت بیشتری علائم درمان نشده باقی بمانند، عمیق‌تر می‏‎توانند به زندگی شما لطمه بزنند و غلبه بر آن را برای شما دشوارتر می‌کند. برخی موارد وجود دارد

که می‌توانید به تنهایی در خانه انجام دهید تا با افسردگی خود کنار بیایید و در برخی دیگر از موارد وجود یک روان شناس در کنار شما الزامی خواهد بود.