سندرم فيبروميالژي

فیبرومیالژیا یا فیبرومیالژی نوعی بیماری عضلانی- اسکلتی است که با دردهای عضلانی گاها شدید

همراه می باشد و حدود 10 الی 12 درصد از جمعیت جهان به بیماری فیبرومیالژیا مبتلا هستند.

این بیماری در زنان شایعتر از مردان است این اختلال در اکثر کشورها، نژادها، و در تمام نواحی

آب و هوایی دیده میشود. بر خلاف برخی گزارشهای پیشین، فیبرومیالژی تنها در در زنان جوان دیده

نمیشود، بلکه بیشترین میزان شیوع در زنان، ۵۰ سالگی است. میزان شیوع با افزایش

سن، افزایش مییابد.

حساسیت به درد در بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا و سندروم خستگی مفرط به شدت به عملکرد

مکانیزم های مرکزی دردبستگی دارد – مکانیزم های تسکین کننده و مهار کننده درد. پژوهش های

زیادی تلاش کرده اند تا فرآیندهای اساسی پشت صحنه ی درد مزمن را شناسایی کنند اما

بسته به بیماری به نظر می رسد که سیستم های مختلفی در این ماجرا درگیر باشند.

علائم متعدد و شباهت آن با سایر بیماری ها یا سندروم های دیگر (آرتریت روماتوئید، بیماری های

سیستمیک، سندروم خستگی مزمن، سندروم روده تحریک پذیر، میگرن و …) تشخیص

فیبرومیالژیا را پیچیده می کند

فیبرومیالژی ممکن است کارکردن روزمره فرد را دچار اختلال کند. علائمی که ذکر شد فهرست کامل

علائم این بیماری نیست، ممکن است علائم دیگری هم وجود داشته باشد به هر حال توجه داشته باشید

که تنها پزشک صلاحیت دادن تشخیص فیبرومیالژی را دارد.

یکی از درمان‌های غیر دارویی که در سال های اخیر برای درد عضلانی استفاده شده است،

لورتا نوروفیدبک می باشد. لورتا نورورفیدبک، برخلاف نوروفیدبک سنتی که بازخورد تنها مبتنی

بر فعالیت یک الکترود به شخص داده می‌شود،

باعث تحریک مغناطیس مغز است که فعالیت مغز را تحریک می کند و تحت تاثیر قرار می دهد و از طریق

طریق پالس هایی عبور می دهد. با این نواحی خاصی از قشر مغز تحریک می شود.

یکی از مزیت های دستگاه آر تی ام اس برای درمان فیبرومیالژیا در این است که بسیار مناسب بیمارانی

است که در درمان دارویی پاسخ نداده اند، به عنوان یک روش بسیار موثر می باشد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.