درمان فراموشی به روش تحریک نوری

فراموشی از دست دادن حافظه و خاطرات است و این خاطرات ممکن است مربوط به رویدادها و تجربیاتی باشد که در چند ثانیه گذشته، در روزهای گذشته و یا حتی در گذشته های دور اتفاق افتاده است. همچنین ممکن است فرد مبتلا به فراموشی، نتواند تجربیات پس از رویدادی که باعث فراموشی شده است را به خاطر بیاورید.

برای تشخیص فراموشی، پزشک یک ارزیابی جامع انجام می دهد تا سایر علل احتمالی از دست دادن حافظه مانند بیماری آلزایمر، سایر اشکال زوال عقل، افسردگی یا تومور مغزی را رد کند.

در ادامه این بخش به بررسی فراموشی و انواع آن و همچنین درمان فراموشی به روش تحریک نوری پرداخته ایم و اطلاعات مفیدی را در این رابطه در اختیارتان قرار خواهیم داد.

فراموشی چیست؟

فراموشی نوعی از دست دادن حافظه است. برخی از افراد مبتلا به فراموشی در به یاد آوردن خاطرات جدید مشکل دارند. برخی دیگر نیز ممکن است نتوانند حقایق یا تجربیات گذشته را به خاطر بیاورند. افراد مبتلا به فراموشی معمولاً علاوه بر مهارت های حرکتی، از هویت خود نیز آگاهی دارند.

از دست دادن حافظه خفیف بخشی طبیعی از افزایش سن است اما از دست دادن قابل توجه حافظه یا ناتوانی در به یاد آوردن خاطرات جدید ممکن است نشان دهنده وجود یک اختلال فراموشی باشد.

 

علائم و نشانه های فراموشی

اولین علامت فراموشی، از دست دادن حافظه یا ناتوانی در به یاد آوردن خاطرات جدید است. اگر فردی فراموشی داشته باشد، ممکن است موارد زیر را تجربه کند:

• مشکل در یادآوری حقایق، رویدادها، مکان‌ها یا جزئیات خاص (که می‌تواند از آنچه امروز صبح خورده‌ اند تا نام رئیس‌جمهور فعلی را شامل شود)
• اختلال در توانایی یادگیری اطلاعات جدید
• گیجی
• ناتوانی در تشخیص مکان ها یا چهره ها
• confabulation، که در آن مغز به طور ناخودآگاه خاطرات دروغین را برای پر کردن شکاف های حافظه اختراع می کند

به طور کلی، افراد مبتلا به فراموشی، همچنان مهارت های حرکتی خود را حفظ خواهند کرد، مانند توانایی راه رفتن و همچنین تسلط به هر زبانی که صحبت می کنند.

 

 

آشنایی با انواع فراموشی

انواع مختلفی از فراموشی وجود دارد، که در زیر به برخی از رایج ترین انواع فراموشی اشاره کردیم:

 

فراموشی رتروگراد (Retrograde amnesia)

وقتی فردی دچار فراموشی رتروگراد می شود، خاطرات موجود و قبلی را از دست می دهد. این نوع فراموشی معمولاً بر خاطراتی که اخیراً شکل گرفته است تأثیر می گذارد. خاطرات قدیمی تر، مانند خاطرات دوران کودکی، معمولاً کندتر تحت تأثیر قرار می گیرند. شرایطی مانند زوال عقل باعث فراموشی تدریجی رتروگراد می شود.

 

فراموشی آنتروگراد (Anterograde amnesia)

وقتی فراموشی انتروگراد داشته باشید، نمی توانید خاطرات جدیدی بسازید. این اثر می تواند موقتی باشد. به عنوان مثال، شما می توانید آن را در هنگام مصرف زیاد الکل تجربه کنید. همچنین می تواند دائمی باشد. اگر ناحیه ای از مغز که به نام هیپوکامپ شناخته می شود آسیب دیده باشد، می توانید آن را تجربه کنید. هیپوکامپ معمولا نقش مهمی در شکل گیری خاطرات دارد. در این نوع ازفراموشی ممکن است نتوانید شخصی که به تازگی ملاقات کرده اید، شماره تلفن های جدید، تغییرات جدید در زندگی شخصی خود و یا چیزهایی که به تازگی یاد گرفته اید را به یاد بیاورید.

 

فراموشی جهانی گذرا (TGA)

Transient global amnesia یا به اختصار TGA، یک وضعیت ناشناخته است. فردی که به این نوع از فراموشی مبتلا می شود، سردرگمی یا آشفتگی را تجربه خواهد کرد که به طور مکرر در طول چند ساعت می آید و می رود. در این فراموشی، ممکن است چند ساعت قبل از حمله، از دست دادن حافظه را تجربه کنید و احتمالاً هیچ خاطره ماندگاری از این تجربه نخواهید داشت.

دانشمندان فکر می کنند که TGA در نتیجه فعالیت های تشنج مانند یا انسداد مختصر رگ های خونی مغز رخ می دهد و بیشتر در افراد میانسال و مسن ایجاد می شود.

 

فراموشی نوزادی یا دوران کودکی (Infantile or childhood amnesia)

اکثر مردم نمی توانند 3 تا 5 سال اول زندگی را به خاطر بیاورند. این پدیده رایج، فراموشی نوزادی یا دوران کودکی نامیده می شود.

 

فراموشی تجزیه ای (Dissociative amnesia)

هنگامی که فردی دچار فراموشی تجزیه ای می شود، در به خاطر سپردن اطلاعات مهم در مورد خود، مانند نام، سابقه شخصی، یا خانواده و دوستان مشکل دارد. فراموشی تجزیه ای ممکن است ناشی از یک رویداد آسیب زا یا استرس زا، مانند درگیری یا قربانی شدن در یک جنایت باشد. این نوع از فراموشی معمولاً به طور ناگهانی رخ می دهد و ممکن است چند دقیقه، ساعت یا روز طول بکشد و در موارد نادر، ممکن است ماه ها یا سال ها ادامه داشته باشد.

 

فراموشی پس از سانحه (PTA)

بر اساس تحقیقات، اکثر افرادی که به دلیل آسیب مغزی در بیمارستان بستری می شوند، فراموشی پس از سانحه (Post-traumatic amnesia) را تجربه می کنند. PTA ممکن است پس از یک دوره بیهوشی رخ دهد. در این شرایط فرد بیدار است، اما ممکن است به شیوه ای عجیب رفتار و صحبت کند که شبیه او نیست. در این شرایط ممکن است فرد نتواند رویدادهای چند دقیقه یا چند ساعت قبل را به خاطر بیاورد.

به طور کلی، مدت زمانی که PTA طول می کشد ممکن است نشان دهنده شدت آسیب مغزی باشد. طبق گفته پزشکان، PTA ممکن است کمتر از 1 ساعت برای ترومای خفیف یا بیش از 24 ساعت برای آسیب مغزی شدید ادامه یابد.

 

فراموشی چگونه تشخیص داده می شود

فراموشی معمولا توسط پزشک یا متخصص مغز و اعصاب تشخیص داده می شود. آنها با پرسیدن سوالاتی در مورد از دست دادن حافظه و همچنین سایر علائمی که ممکن است فرد داشته باشد، روند تشخصی را شروع می کنند.

همچنین ممکن است از یکی از اعضای خانواده یا مراقب فرد بخواهند که در ارزیابی به آنها کمک کند، زیرا ممکن است فرد نتواند پاسخ سؤالات آنها را به خاطر بیاورد.

همچنین ممکن است پزشک از تست های شناختی برای بررسی حافظه یا دستور سایر آزمایش های تشخیصی استفاده کند. به عنوان مثال، ممکن است از MRI یا سی تی اسکن برای بررسی علائم آسیب مغزی استفاده کنند.

آنها ممکن است از آزمایش خون برای بررسی کمبودهای تغذیه ای، مانند سطوح ناکافی ویتامین B1، ویتامین B12 (کوبالامین)، یا ویتامین D استفاده کنند که می تواند بر عملکرد شناختی تأثیر بگذارد.

آزمایش خون همچنین می تواند عفونت هایی را نشان دهد؛ مانند بیماری لایم، HIV یا سیفلیس، که می تواند باعث از دست دادن حافظه شود،

 

 

روش های درمان فراموشی

برای درمان فراموشی، پزشک بر روی علت زمینه ای بیماری تمرکز می کند. فراموشی ناشی از مواد شیمیایی، به عنوان مثال از الکل، می تواند از طریق سم زدایی برطرف شود. هنگامی که دارو از سیستم بدن خارج شود، احتمالاً مشکلات حافظه فروکش خواهد کرد.

فراموشی ناشی از ضربه خفیف سر ممکن است بدون درمان در عرض چند دقیقه یا چند ساعت برطرف شود. فراموشی ناشی از آسیب شدید سر ممکن است تا 1 هفته طول بکشد. در موارد نادر، فراموشی ناشی از آسیب بسیار شدید سر ممکن است تا ماه ‌ها ادامه داشته باشد.

فراموشی ناشی از زوال عقل اغلب غیر قابل درمان است. با این حال، پزشک ممکن است داروهایی را برای حمایت از یادگیری و حافظه تجویز کند.

اما اگر از دست دادن حافظه مداوم باشد، پزشک ممکن است کار درمانی را توصیه کند. این نوع درمان می تواند به فرد در یادگیری اطلاعات جدید و مهارت های حافظه برای زندگی روزمره کمک کند. همچنین درمانگر می تواند به فرد یاد دهد که چگونه از ابزارها و تکنیک های حافظه برای سازماندهی اطلاعات استفاده کنید تا بازیابی آن آسان تر شود.

 

درمان فراموشی به روش تحریک نوری

اگرچه روش های متعددی برای درمان فراموشی وجود دارد، اما شاید درمان فراموشی به روش تحریک نوری را بتوان یک روش ایمن، غیر تهاجمی و موثر معرفی کرد. در واقع درمان فراموشی به روش تحریک نوری، یک درمان مبتنی بر تحقیق است که در حال بررسی و آزمایش بوده و در آن از نور برای تقویت سیستم ایمنی طبیعی استفاده می شود.

آزمایشات مقدماتی در زمینه درمان فراموشی به روش تحریک نوری، دلگرم کننده هستند. افراد مورد آزمایش تنها در هفت روز 70 درصد بهبود در ارزیابی های شناختی استاندارد نشان داده اند و شواهدی وجود دارد که این روش درمانی، پیشرفت بیماری را کند یا حتی متوقف می کند.

به طور کلی، درمان فراموشی به روش تحریک نوری به این صورت است که از نور قوی و با طیف کامل استفاده می کند تا بر ریتم های شبانه روزی تأثیر بگذارد که چرخه بیداری-خواب ما را کنترل می کند و می تواند اختلالات خواب ناشی از زوال عقل را کاهش دهد. این روش درمان جدید از یک نور چشمک زن، برای شروع مکانیسم بسیار متفاوتی در مغز استفاده می کند و نتیجه بسیار چشمگیرتری ایجاد می کند.

در واقع، چیزی که در رابطه با درمان فراموشی به روش تحریک نوری باید باور کنید این است که یک نور می ‌تواند به طور مؤثر بیماری فراموشی یا آلزایمر را درمان کند، به‌ ویژه پس از شکست بسیاری از داروهایی که ساخت آنها میلیاردها دلار هزینه کرده است. تحقیقات بالینی نشان داده است که نور نزدیک به مادون قرمز تاثیر مثبتی بر حافظه، حرکت و ثبات خلق و خو دارد. همچنین مطالعات اخیر افزایش عملکرد شناختی را هنگام قرار گرفتن در معرض نور مادون قرمز نزدیک نشان داده است.

در واقع، نور مادون قرمز نزدیک از دستگاه ما خلق و خوی عمومی، شناخت کلی را افزایش می دهد و مغز شما را تقویت می کند و انرژی و تمرکز بیشتری را در طول روز به شما می دهد.

به طور کلی، درمان فراموشی به روش تحریک نوری، یک روش غیر تهاجمی و غیر دارویی مبتنی بر شواهد برای بهبود حافظه و خلق و خو است و هیچ عارضه جانبی شناخته شده ای از نور نزدیک به مادون قرمز وجود ندارد.